Łączna liczba wyświetleń

sobota, 8 października 2011

Dead When I Found Her - Subject Reject


Czym jest muzyka Hollowaya? Jeśli gustujesz tylko w rytmicznych, ciężkich bitach, harshowych wokalach i typowych floorfillerach, ten album nie jest dla ciebie. A jeżeli oprócz powyższego brzmienia, lubisz czasem odpocząć przy pływających dźwiękach opartych na mocnej perkusji, w tle słysząc wpływy Skinny Puppy czy Frontline Assembly okraszone nowatorskimi aranżacjami, jeśli lubisz czyste, klarowne, bogate, świetnie zmasterowane sample, Harm’s Way może ci się spodobać.
Pierwszy utwór: Curtains to mocne otwarcie albumu. Ciekawa, rytmiczna kompozycja, w której ciągle przewijają się głosy ni to z radia, ni to z policyjnego wywiadu, a może właśnie zza Zasłony oraz powtarzający się motyw pianina sprawiają, że ten utwór należy do moich ulubionych na tej płycie. W następnym kawałku Painkiller Suite dane ci będzie usłyszeć wokal artysty, nieco przesterowany, ale w żadnym wypadku nie rzężący. Okazuje się, że Michael Holloway potrafi również śpiewać. Utwór dotyczy uzależnienia od narkotyków, możesz dać się ponieść chorym narkotycznym wizjom charakteryzującym brzmienie tego utworu. Fixer Fixed to jedno z mocniejszych uderzeń Harm’s Way. Elektroniczne sample przeplatane są ciężkimi gitarowymi riffami, cały kawałek jest rytmiczny, nie ma tu swobodnego przepływu melodii, utwór przynosi niepokój. Second Sight charakteryzuje się mocną perkusją, w tle znajomo pobrzmiewające sample, słuchając tego utworu, ma się nieustające wrażenie, że zaraz powinien nastąpić jakiś miły dla ucha refren, jednak nie doczekasz się tutaj chwytliwej melodii. Utwór jest nieco połamany, a artysta opowiada ci do ucha pewną historię. Kolejny na płycie Phantoms atmosferą i kompozycją przypomina poprzedni, ale tutaj słuchaczu, usłyszysz przyjemny, pływający refren oraz mnóstwo fajnych rozbudowanych przeszkadzajek w przejściach. W Fortune’s Few znajdziesz znów mnóstwo podobieństw do Skinny Puppy i FLA. DWIFH swoją muzyką udowadnia, że naprawdę jesteś Wybrańcem Losu, że dane usłyszeć ci było ten kawałek. The Proof to następny utwór okraszony gitarowymi zrywami, pełen niepokoju track, który raczej nie da ci wytchnienia przed ulubionym utworem samego artysty - Lost House. Mroczny, pokręcony, z szeptanymi, przesterowanymi wokalami i mocną perkusją utwór sprawia, że raczej nie chciałbyś znaleźć się sam nocą w tym Domu

1. Curtains
2. Painkiller Suite
3. Fixer Fixed
4. Second Sight
5. Phantoms
6. Fortune's Few
7. The Proof
8. Lost House
9. Stitches
10. Subject Reject
11. Useless Children
12. Taking Shelter

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz